Ferenc Molnar: Pal Sokağı Çocukları


TANITIM:

Nemecsek, Boka ve Pál Sokağı'nın öbür çocukları 1907 yılında Budapeşte'nin yoksul Józsefváros semtinden yola çıktılar. Bugün artık bütün dünyada tanınıyorlar. Bugüne kadar her yaştan milyonlarca insan onların dokunaklı hikâyesini okudu; tıpkı Budapeşteli çocuklar gibi onlar da Boka'nın cesaretine hayran oldu, Nemecsek'in ürkek ama kararlı kahramanlığı karşısında gözyaşlarını tutamadı.


Şimdi artık Pál Sokağı Çocukları'nın Arsa'sında kocaman çok katlı evler var. Ama ne gam: Dünyanın bütün çocukları Pál Sokağı'ndandır!







YORUMUM

Kitabı okurken çocukluğuma gittim. Oyunlar, çocuklar üzerinde nasıl güzel etkiler bırakıyor diye düşündüm. Biz de kızlı erkekli ikiye ayrılır kızılderililer ve kovboylar olurduk. Her zaman kızılderili şefi olmak isterdim. Kurallar ne kadar da önemliydi. Kuralları uymayan bir kişi olunca, onu başka bir oyunda hiç kimse grubuna almak istemezdi. Bu kitabı okurken de çocukların ahlak anlayışı beni hem gururlandırdı hem de hüzünlendirdi. 
Çocuklar bir bölge için savaş verecekler ama iki lider de karşı tarafa saygıyla davranıyor. Boca ve Feri Ats, iki grubun lideri olarak olayları ele alışı muhteşem. Arkadaşlar arasında sınıf farkı yok. Herkes potansiyeline göre görev alıyor.  Nemecsek, küçük  boyuna ve yaşına rağmen sergilediği davranışlarıyla kitabın sonuna doğru devleşiyor. Geleb, hainlik yapmasına rağmen o onu babasına ihbar etmiyor. Kendi aralarındaki anlaşmazlıklara büyükleri dahil etmiyorlar. Kendi problemlerini aralarında çözüyorlar. Nemecsek'in bu davranışıyla Geleb'i yeniden geri kazanıyorlar. Çocuklar daha kolay affediyorlar ve hayatlarına devam ediyorlar. Biz büyükler neden bu kadar kinci oluyoruz? Hepimiz hata yapıyoruz, o yüzden karşı taraf bir adım atarsa biz iki adım atmalıyız. Çünkü hayat küs kalmak için çok kısa. Boka'nın adalet anlayışı bize örnek olsun. Hata yapınca bunu açıkça kabul edip deftere kendi ismini de yazdırıyor. Oyunlar sayesinde gelecekte nasıl birisi olacağını hayal ediyor. Bir general mi, bir doktor mu? İnşallah, doktor olmuştur.  
Kitabın sonu istediğimiz gibi olmasa da yazar, hayatın gerçek tarafını da göstermeye çalışmış. Çocuklar sokaklardan çekilince farklı sınıfların hayatı hakkında bir fikirleri oluşmuyor. Bu da birbirlerini anlama ve empati kurma olasılığını ortadan kaldırdığı için aralarındaki iletişim kurma yeteneğini kaybediyorlar. 
Kitap, beni çok etkiledi. Büyükler ve küçükler, özellikle erkek çocukları çok sevecektir.

"Macun Biriktirme Derneği, Budapeşte,1889. And içeriz ki, bir daha asla esir olmayacağız!"
"Basit çocuk ruhunda derinden derine bir şeyler değişiyordu: Hayata dair, hani içinde hepimizin bazen kederli, bazen neşeli köleler olduğumuz hayata dair, bazı gerçekleri kavramaya başladığını hissediyordu."

                      Sevgilerle,@kitapdiari

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Herkese Merhaba!

Serpil Ciritçi : Kuantumun Gücü

Silvia Federici: Caliban ve Cadı Kadınlar, Beden ve İlksel Birikim