Engin Geçtan : İnsan Olmak
TANITIM:
İlk kez yayımlandığı 1983'ten günümüze defalarca baskı yapmış ve okurla kurduğu yapıcı ilişkiyi kanıtlamış olan bu kitabında Engin Geçtan insan olmanın ikilemini şöyle anlatır: "Çağdaş toplumlar kendine özgü bir olguyu da birlikte getirmiştir. İnsan eskisinden çok daha fazla sayıda insanla, çok daha kısa süreli, daha yüzeysel ilişkiler kurma eğilimindedir. Bu, soğuk bir günde karşılaşan bir grup kirpinin öyküsüne benzer. Kirpiler ısınabilmek için birbirlerine sokulurlar, ama dikenleri birbirine batar. Birbirlerinden ayrıldıklarındaysa soğuktan rahatsız olurlar. İleri geri hareket ederek sonunda dikenlerini batırmadan birbirlerini ısıtabilecekleri en uygun uzaklığı bulurlar."
Son yirmi yılın dünyasındaki sosyal ve maddi değişimler düşünülürse, kirpilerin birbirine daha da çok ihtiyaç duyduğunu, her kirpinin bu ikilem karşısında kendi cevabını bulması gerektiğini, tam da bu yüzden İnsan Olmak'ın bugün daha da güncel olduğunu söyleyebiliriz.
1982 yılında yazılmış olmasına rağmen, insan tahlilini ve toplumsal gerçekler hala geçerliliğini yitirmemiş diye düşünüyorum. Bireyin tarih boyunca yaşadığı kültürel evrim boyutuna dikkat çekmiş. İnsanların doğadan uzaklaştıkça toplumun içinde nasıl bağımlı hale geldiklerini açıklamış. Anne- baba ve çocuk ilişkilerini iyi tahlil etmiş. Bazı tespitleri şu anki aile ilişkilerini tam yansıtmayabilir ama genelinde hala geçerli diye düşünüyorum.
Özellikle, insanların yaşadıkları duygu durumlarını tek tek ele almış. Ailemizle olan ilişkilerimizden veya kültürel mazimizden getirdiklerimizle insanlarla olan ilişkilerimizdeki zorluklarını açıklık getirmeye çalışmış. Nihayetinde, biz birer yetişkin olmak istiyorsak bunları bahane edemeyeceğimize ve sorumluluk alırsak hayatımızı elimize alacağımızı savunuyor. Ölüm gerçeğini biliyorsak ve düşünme kapasitemiz de varsa bir insan olmanın ayrıcalığını yaşamamız gerekiyor. Bu doğada var olduğumuza göre insan olmanın ne olduğunu iyi kavramamız gerekiyor.
Kitabı sevdim. Anlatım şekli de çok sade. Tavsiye ederim.
"Vaktiyle doğayla olan mutlu beraberliğinden kopan insan, onun yerine geçecek ve yaşamına anlam katacak bir başka beraberliği bulamadığı gibi, artık doğaya da geri dönememiş ve umudunu uzaydaki başka dünyalara yöneltmiştir."
"İyi anne ya da baba, kendisini yaşayabilen kişidir. Yaşamın içinde olan ve kendisini yaşayabilen kişi, diğer insanların da yaşamına saygılıdır."
"Kendisine değer verilmemiş bir insan bir başkasına değer veremez. Bunu sonradan öğrenebilmesi de ancak kendisine değer verebilmeye başladıktan sonra işleyebilen iki yönlü bir süreçtir."
Sevgilerle,@kitapdiari
Yorumlar
Yorum Gönder