Michael Ende: Momo

 



TANITIM:

Momo karşısındakileri, aptal insanların bile aklına parlak düşünceler getirtecek şekilde dinlerdi... Momo'nun yanında oynanan oyunlar başka hiçbir yerde oynanamazdı. Yaşanılan gün içinde çok büyük bir sır vardır. Bu büyük sır zamandır. Onu ölçmek için saatler ve takvimler yapılmıştır, ama bunlar hiçbir şey ifade etmez. Herkes çok iyi bilir ki, bazen bir saatlik süre insana ömür kadar uzun gelirken, bazen de göz açıp kapayıncaya kadar geçip gider. Çünkü zaman, yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri yürektir. Bu gerçeği hiç kimse duman adamlardan daha iyi bilemezdi. Bir saatlik, bir dakikalık, hatta bir saniyelik yaşamın değerini hiç kimse onlar kadar iyi ölçemezdi. İnsanların zamanı üzerine planlar kuruyorlar, ince hesaplarla hazırlanmış planlar. Yaptıklarından kimsenin haberdar olmaması onlar için çok önemliydi. Büyük kente yerleşip halkın arasına karışırken hiç dikkat çekmemişlerdi. Hiç kimse farkına bile varmadan adım adım ilerliyor ve insanlara egemen oluyorlardı. Zamanınızı çalıyorlar sevgili dostlar, kendi istekleri uğruna sizi kandırıyor ve zamanınızı çalıyorlar... ama Momo ve çocuklar sizi uyarıyor... Ey İnsanlık, dinle ve anla!... Onikiye beş kaldı... Aç gözünü, tetikte ol... Hırsız çaldı zamanı. Okuyun ve anlayın... zamanınızı çalıyorlar Bitmeyecek Öykü ile çok sevilen Michael Ende'den efsaneleşmiş bir eser daha... Üstelik yine hem çocuklara hem de çocuk kalmaya uğraşan büyüklere...


YORUMUM

Ne zamandır okumak istediğim bir kitaptı. Okuyunca anladım ki her şeyin zamanı var. Corona günlerinde okumam gerekiyormuş ki daha anlamlı olsun. Roman çok akıcı, sadece yazıların rengi beni yordu. Çocuk bakış açısıyla yazılması benim için daha da anlamlı oldu.
Zannedersem bu aralar Hora usta uykuya daldı ve bize ne yapacağımızı bilmediğimiz zamanı verdi. O kadar anlamsız şeyler için zaman harcadığımızı fark ettik ki bu içsel hesaplaşmalar bize varoluşumuzu sorgulattı.
 "Zamanı doldurmak" diye bir deyişimiz var, ne ilginç değil mi? Sanki sınırsız zamanımız var ve onu doldurmak için ne saçma şeylerle uğraşıyoruz. 
Hikayedeki Momo gibi iyi bir dinleyici bulmak ne zor. Bulsak kim bilir kendimizle ilgili neler öğrenirdik. Psikologlar bu işi yapıyorlar ama kendimizden kaçmak için bir bahane buluruz. 
Ayrıca, Momo ile oyun oynamanın keyfi bir başka. Sokaklarda oyun oynadığımız anılar gözümde canlandı. Her gün farklı oyunlar uyduruyor ve bol bol eğleniyorduk. Şimdiki oyuncaklar çocukları hayal gücünden yoksun bırakıyor. Bir çocuk top getirince oyuna karar verilirdi ve oynanırdı. Sıkılınca başka oyun teklif edilir onu oynardık. Kimse bize ne yapmamız gerektiğini söylemiyordu. 
Çocuklar yanı sıra büyükler de okuması gereken bir kitap. Tavsiye ederim. 


"Momo karşısındakileri, aptal insanların bile aklına parlak düşünceler getirtecek şekilde dinlerdi."

"Zaman, yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri yürektir."

"Hayatta en tehlikeli şey, gerçekleşmiş hayallerdir. Artık hayal edecek hiçbir şeyim kalmadı."

                                     Sevgilerle,@kitapdiari

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Herkese Merhaba!

Serpil Ciritçi : Kuantumun Gücü

Silvia Federici: Caliban ve Cadı Kadınlar, Beden ve İlksel Birikim